মোৰ মন কোঠালিত
তোলপাৰ লগাই
সন্ধিয়া আকাশৰ
পোহৰ আৰু আন্ধাৰৰ
ছয়াঁময়া অন্তহীন আৱৰণে
ৰূপ বিস্ময়েৰে ভৰা
প্ৰকৃতিৰ এই আৱাহন
এটি অব্যক্ত অনুভূতি
অনুচ্চাৰিত প্ৰতিধ্বনি
বিচিত্ৰ ৰূপ-তৰঙ্গৰ
চাই থাকোঁ হেঁপাহৰে
আতিথ্যৰ এই কবিতা
বাসনাৰ লক্ষ ঢৌ
দুলি ফুৰে মনত
এটি উষ্ণ আৱেগ হৈ